Romanian
Etymology
Borrowed from French ébonite.
Noun
ebonită f (plural ebonite)
- ebonite
Declension
Declension of ebonită
|
|
singular
|
|
plural
|
|
|
indefinite
|
definite
|
indefinite
|
definite
|
| nominative-accusative
|
ebonită
|
ebonita
|
ebonite
|
ebonitele
|
| genitive-dative
|
ebonite
|
ebonitei
|
ebonite
|
ebonitelor
|
| vocative
|
ebonită, ebonito
|
ebonitelor
|