ebullitio
Latin
Etymology
Noun
ēbullītiō f (genitive ēbullītiōnis); third declension
Declension
Third-declension noun.
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | ēbullītiō | ēbullītiōnēs |
| genitive | ēbullītiōnis | ēbullītiōnum |
| dative | ēbullītiōnī | ēbullītiōnibus |
| accusative | ēbullītiōnem | ēbullītiōnēs |
| ablative | ēbullītiōne | ēbullītiōnibus |
| vocative | ēbullītiō | ēbullītiōnēs |
Descendants
- Catalan: ebullició
- French: ébullition
- Galician: ebulición
- Italian: ebollizione
- Occitan: ebullicion
- Portuguese: ebulição
- Spanish: ebullición
References
- “ebullitio”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- ebullitio in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.