edacitas
Latin
Etymology
From edāx (“voracious”) + -tās (“-ity, -ness”).
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [ɛˈdaː.kɪ.taːs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [eˈd̪aː.t͡ʃi.t̪as]
Noun
edācitās f (genitive edācitātis); third declension
Declension
Third-declension noun.
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | edācitās | edācitātēs |
| genitive | edācitātis | edācitātum |
| dative | edācitātī | edācitātibus |
| accusative | edācitātem | edācitātēs |
| ablative | edācitāte | edācitātibus |
| vocative | edācitās | edācitātēs |
Related terms
Descendants
References
- “edacitas”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press