edens
English
Noun
edens
- plural of eden
Anagrams
Danish
Noun
edens
- definite genitive singular of ed
Latin
Etymology 1
Present active participle of edō (“eat”).
Participle
edēns (genitive edentis); third-declension one-termination participle
Declension
Third-declension participle.
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| masc./fem. | neuter | masc./fem. | neuter | ||
| nominative | edēns | edentēs | edentia | ||
| genitive | edentis | edentium | |||
| dative | edentī | edentibus | |||
| accusative | edentem | edēns | edentēs edentīs |
edentia | |
| ablative | edente edentī1 |
edentibus | |||
| vocative | edēns | edentēs | edentia | ||
1When used purely as an adjective.
Etymology 2
Present active participle of ēdō (“bring forth; bring about”).
Participle
ēdēns (genitive ēdentis); third-declension one-termination participle
- bringing forth; ejecting, discharging
- producing, yielding; begetting
- publishing, spreading abroad
- relating, telling; disclosing, announcing
- performing, bringing about
- lifting, elevating
Declension
Third-declension participle.
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| masc./fem. | neuter | masc./fem. | neuter | ||
| nominative | ēdēns | ēdentēs | ēdentia | ||
| genitive | ēdentis | ēdentium | |||
| dative | ēdentī | ēdentibus | |||
| accusative | ēdentem | ēdēns | ēdentēs ēdentīs |
ēdentia | |
| ablative | ēdente ēdentī1 |
ēdentibus | |||
| vocative | ēdēns | ēdentēs | ēdentia | ||
1When used purely as an adjective.
Swedish
Noun
edens
- definite genitive singular of ed