eerbaar

Dutch

Etymology

From Middle Dutch eerbaer. Equivalent to eren +‎ -baar.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈeːr.baːr/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: eer‧baar
  • Rhymes: -eːrbaːr

Adjective

eerbaar (comparative eerbaarder, superlative eerbaarst)

  1. honorable

Declension

Declension of eerbaar
uninflected eerbaar
inflected eerbare
comparative eerbaarder
positive comparative superlative
predicative/adverbial eerbaar eerbaarder het eerbaarst
het eerbaarste
indefinite m./f. sing. eerbare eerbaardere eerbaarste
n. sing. eerbaar eerbaarder eerbaarste
plural eerbare eerbaardere eerbaarste
definite eerbare eerbaardere eerbaarste
partitive eerbaars eerbaarders —

Derived terms

Descendants

  • Negerhollands: eerbar
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.