eiaculor
Latin
Alternative forms
- ējaculor
Etymology
From ē- (“out”) + iaculor (“to throw, dart”).
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [eːˈja.kʊ.ɫɔr]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [eˈjaː.ku.lor]
Verb
ēiaculor (present infinitive ēiaculārī or ēiaculārier, perfect active ēiaculātus sum); first conjugation, deponent
Conjugation
Conjugation of ēiaculor (first conjugation, deponent)
| indicative | singular | plural | |||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | first | second | third | ||||||||
| active | present | ēiaculor | ēiaculāris, ēiaculāre |
ēiaculātur | ēiaculāmur | ēiaculāminī | ēiaculantur | ||||||
| imperfect | ēiaculābar | ēiaculābāris, ēiaculābāre |
ēiaculābātur | ēiaculābāmur | ēiaculābāminī | ēiaculābantur | |||||||
| future | ēiaculābor | ēiaculāberis, ēiaculābere |
ēiaculābitur | ēiaculābimur | ēiaculābiminī | ēiaculābuntur | |||||||
| perfect | ēiaculātus + present active indicative of sum | ||||||||||||
| pluperfect | ēiaculātus + imperfect active indicative of sum | ||||||||||||
| future perfect | ēiaculātus + future active indicative of sum | ||||||||||||
| subjunctive | singular | plural | |||||||||||
| first | second | third | first | second | third | ||||||||
| active | present | ēiaculer | ēiaculēris, ēiaculēre |
ēiaculētur | ēiaculēmur | ēiaculēminī | ēiaculentur | ||||||
| imperfect | ēiaculārer | ēiaculārēris, ēiaculārēre |
ēiaculārētur | ēiaculārēmur | ēiaculārēminī | ēiaculārentur | |||||||
| perfect | ēiaculātus + present active subjunctive of sum | ||||||||||||
| pluperfect | ēiaculātus + imperfect active subjunctive of sum | ||||||||||||
| imperative | singular | plural | |||||||||||
| first | second | third | first | second | third | ||||||||
| active | present | — | ēiaculāre | — | — | ēiaculāminī | — | ||||||
| future | — | ēiaculātor | ēiaculātor | — | — | ēiaculantor | |||||||
| non-finite forms | infinitive | participle | |||||||||||
| active | passive | active | passive | ||||||||||
| present | ēiaculārī, ēiaculārier1 |
— | ēiaculāns | — | |||||||||
| future | ēiaculātūrum esse | — | ēiaculātūrus | ēiaculandus | |||||||||
| perfect | ēiaculātum esse | — | ēiaculātus | — | |||||||||
| future perfect | ēiaculātum fore | — | — | — | |||||||||
| perfect potential | ēiaculātūrum fuisse | — | — | — | |||||||||
| verbal nouns | gerund | supine | |||||||||||
| genitive | dative | accusative | ablative | accusative | ablative | ||||||||
| ēiaculandī | ēiaculandō | ēiaculandum | ēiaculandō | ēiaculātum | ēiaculātū | ||||||||
1The present passive infinitive in -ier is a rare poetic form which is attested.
Derived terms
Descendants
Descendants
- → Aragonese: echacular
- → Asturian: eyacular
- → Catalan: ejacular
- → Danish: ejakulere
- → Dutch: ejaculeren
- → English: ejaculate
- → Esperanto: ejakuli
- → Finnish: ejakuloida
- → French: éjaculer
- → Galician: exacular
- → German: ejakulieren
- → Hungarian: ejakulál
- → Italian: eiaculare
- → Lithuanian: ejakuliuoti
- → Norwegian: ejakulere
- → Occitan: ejacular
- → Polish: ejakulować
- → Portuguese: ejacular
- → Romanian: ejacula
- → Russian: эякули́ровать (ejakulírovatʹ)
- → Serbo-Croatian: ejakulirati
- → Spanish: eyacular
- → Swedish: ejakulera
- → Ukrainian: еякулюва́ти (ejakuljuváty)
Further reading
- “ē-jăcŭlor”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “ē-iaculor”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- ējăcŭlor in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette, page 578.
- ē-iaculor in Georges, Karl Ernst, Georges, Heinrich (1913–1918) Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch, 8th edition, volume 1, Hahnsche Buchhandlung, column 2369