eigenwijs

Dutch

Etymology

From Middle Dutch eigenwijs, probably from Middle Low German eigenwīs.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˌɛi̯ɣə(n)ˈʋɛi̯s/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: ei‧gen‧wijs
  • Rhymes: -ɛi̯s

Adjective

eigenwijs (comparative eigenwijzer, superlative meest eigenwijs or eigenwijst)

  1. stubborn, headstrong
  2. strong-willed, strong-minded

Declension

Declension of eigenwijs
uninflected eigenwijs
inflected eigenwijze
comparative eigenwijzer
positive comparative superlative
predicative/adverbial eigenwijs eigenwijzer het eigenwijst
het eigenwijste
indefinite m./f. sing. eigenwijze eigenwijzere eigenwijste
n. sing. eigenwijs eigenwijzer eigenwijste
plural eigenwijze eigenwijzere eigenwijste
definite eigenwijze eigenwijzere eigenwijste
partitive eigenwijs eigenwijzers —

Synonyms

Derived terms

  • eigenwijsheid
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.