eiseachaid
Irish
Etymology
A combination of eas- ("out") and seachaid ("transmit, deliver").
Pronunciation
- IPA(key): /ˈɛʃaxədʲ/
Verb
eiseachaid (present analytic eiseachadann, future analytic eiseachadfaidh, verbal noun eiseachadadh, past participle eiseachadta)
- (transitive) to extradite.
- Nach stopfaid á eiseachadfaidh ó tír go tír choíche? ― Will they ever stop extraditing him from country to country?
Conjugation
conjugation of eiseachaid (first conjugation – A)
| verbal noun | eiseachadadh | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| past participle | esieachadta | |||||||
| tense | singular | plural | relative | autonomous | ||||
| first | second | third | first | second | third | |||
| indicative | ||||||||
| present | eiseachadaim | eiseachadann tú; eiseachadair† |
eiseachadann sé, sí | eiseachadaimid | eiseachadann sibh | eiseachadann siad; eiseachadaid† |
a eiseachadann; a eiseachadas / a n-eiseachadann* |
eiseachadtar |
| past | d'eiseachad mé; d'eiseachadas / eiseachad mé‡; eiseachadas‡ |
d'eiseachad tú; d'eiseachadais / eiseachad tú; eiseachadais‡ |
d'eiseachad sé, sí / eiseachad sé, sí‡ |
d'eiseachadamar; d'eiseachad muid / eiseachadamar; eiseachad muid‡ |
d'eiseachad sibh; d'eiseachadabhair / eiseachad sibh; eiseachadabhair‡ |
d'eiseachad siad; d'eiseachadadar / eiseachad siad; eiseachadadar‡ |
a d'eiseachad / ar eiseachad* |
eiseachadadh; heiseachadadh† |
| past habitual | d'eiseachadainn / eiseachadainn‡; n-eiseachadainn‡‡ |
d'eiseachadtá / eiseachadtá‡; n-eiseachadtᇇ |
d'eiseachadadh sé, sí / eiseachadadh sé, sí‡; n-eiseachadadh sé, s퇇 |
d'eiseachadaimis; d'eiseachadadh muid / eiseachadaimis; eiseachadadh muid‡; n-eiseachadaimis‡‡; n-eiseachadadh muid‡‡ |
d'eiseachadadh sibh / eiseachadadh sibh‡; n-eiseachadadh sibh‡‡ |
d'eiseachadaidís; d'eiseachadadh siad / eiseachadaidís; eiseachadadh siad‡; n-eiseachadaidís‡‡; n-eiseachadadh siad‡‡ |
a d'eiseachadadh / a n-eiseachadadh* |
d'eiseachadtaí / eiseachadtaí‡; n-eiseachadta퇇 |
| future | eiseachadfaidh mé; eiseachadfad |
eiseachadfaidh tú; eiseachadfair† |
eiseachadfaidh sé, sí | eiseachadfaimid; eiseachadfaidh muid |
eiseachadfaidh sibh | eiseachadfaidh siad; eiseachadfaid† |
a eiseachadfaidh; a eiseachadfas / a n-eiseachadfaidh* |
eiseachadfar |
| conditional | d'eiseachadfainn / eiseachadfainn‡; n-eiseachadfainn‡‡ | d'eiseachadfá / eiseachadfá‡; n-eiseachadfᇇ | d'eiseachadfadh sé, sí / eiseachadfadh sé, sí‡; n-eiseachadfadh sé, s퇇 | d'eiseachadfaimis; d'eiseachadfadh muid / eiseachadfaimis‡; eiseachadfadh muid‡; n-eiseachadfaimis‡‡; n-eiseachadfadh muid‡‡ | d'eiseachadfadh sibh / eiseachadfadh sibh‡; n-eiseachadfadh sibh‡‡ | d'eiseachadfaidís; d'eiseachadfadh siad / eiseachadfaidís‡; eiseachadfadh siad‡; n-eiseachadfaidís‡‡; n-eiseachadfadh siad‡‡ | a d'eiseachadfadh / a n-eiseachadfadh* |
d'eiseachadfaí / eiseachadfaí‡; n-eiseachadfa퇇 |
| subjunctive | ||||||||
| present | go n-eiseachada mé; go n-eiseachadad† |
go n-eiseachada tú; go n-eiseachadair† |
go n-eiseachada sé, sí | go n-eiseachadaimid; go n-eiseachada muid |
go n-eiseachada sibh | go n-eiseachada siad; go n-eiseachadaid† |
— | go n-eiseachadtar |
| past | dá n-eiseachadainn | dá n-eiseachadtá | dá n-eiseachadadh sé, sí | dá n-eiseachadaimis; dá n-eiseachadadh muid |
dá n-eiseachadadh sibh | dá n-eiseachadaidís; dá n-eiseachadadh siad |
— | dá n-eiseachadtaí |
| imperative | ||||||||
| – | eiseachadaim | eiseachad | eiseachadadh sé, sí | eiseachadaimis | eiseachadaigí; eiseachadaidh† |
eiseachadaidís | — | eiseachadtar |
* indirect relative
† archaic or dialect form
‡ dependent form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis (except an)
Further reading
- Ó Dónaill, Niall (1977) “eiseachaid”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN