elegantulus

Latin

Etymology

ēlegāns +‎ -ulus.

Pronunciation

Adjective

ēlegantulus (feminine ēlegantula, neuter ēlegantulum); first/second-declension adjective

  1. rather elegant

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative ēlegantulus ēlegantula ēlegantulum ēlegantulī ēlegantulae ēlegantula
genitive ēlegantulī ēlegantulae ēlegantulī ēlegantulōrum ēlegantulārum ēlegantulōrum
dative ēlegantulō ēlegantulae ēlegantulō ēlegantulīs
accusative ēlegantulum ēlegantulam ēlegantulum ēlegantulōs ēlegantulās ēlegantula
ablative ēlegantulō ēlegantulā ēlegantulō ēlegantulīs
vocative ēlegantule ēlegantula ēlegantulum ēlegantulī ēlegantulae ēlegantula

References

  • elegantulus in Ramminger, Johann (16 July 2016 (last accessed)) Neulateinische Wortliste: Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700[1], pre-publication website, 2005-2016