elegidarion
Latin
Etymology
Borrowed from Ancient Greek ἐλεγειδάριον (elegeidárion), from ἐλεγεία (elegeía) + -άριον (-árion), whence Latin elegīa.
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [ɛ.ɫɛ.ɡiːˈdaː.ri.ɔn]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [e.le.d͡ʒiˈd̪aː.ri.on]
Noun
elegīdārion n (genitive elegīdāriī); second declension
Declension
Second-declension noun (neuter, Greek-type).
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | elegīdārion | elegīdāria |
| genitive | elegīdāriī | elegīdāriōrum |
| dative | elegīdāriō | elegīdāriīs |
| accusative | elegīdārion | elegīdāria |
| ablative | elegīdāriō | elegīdāriīs |
| vocative | elegīdārion | elegīdāria |
References
- elegidarion in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.