emacio
See also: emaciò
Italian
Pronunciation
- IPA(key): /eˈma.t͡ʃo/
- Rhymes: -atʃo
- Hyphenation: e‧mà‧cio
Verb
emacio
- first-person singular present indicative of emaciare
Latin
Etymology
From ex- + maciēs (“leanness”) + -ō.
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [eːˈma.ki.oː]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [eˈmaː.t͡ʃi.o]
Verb
ēmaciō (present infinitive ēmaciāre, perfect active ēmaciāvī, supine ēmaciātum); first conjugation
Conjugation
Conjugation of ēmaciō (first conjugation)
| indicative | singular | plural | |||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | first | second | third | ||||||||
| active | present | ēmaciō | ēmaciās | ēmaciat | ēmaciāmus | ēmaciātis | ēmaciant | ||||||
| imperfect | ēmaciābam | ēmaciābās | ēmaciābat | ēmaciābāmus | ēmaciābātis | ēmaciābant | |||||||
| future | ēmaciābō | ēmaciābis | ēmaciābit | ēmaciābimus | ēmaciābitis | ēmaciābunt | |||||||
| perfect | ēmaciāvī | ēmaciāvistī | ēmaciāvit | ēmaciāvimus | ēmaciāvistis | ēmaciāvērunt, ēmaciāvēre | |||||||
| pluperfect | ēmaciāveram | ēmaciāverās | ēmaciāverat | ēmaciāverāmus | ēmaciāverātis | ēmaciāverant | |||||||
| future perfect | ēmaciāverō | ēmaciāveris | ēmaciāverit | ēmaciāverimus | ēmaciāveritis | ēmaciāverint | |||||||
| passive | present | ēmacior | ēmaciāris, ēmaciāre |
ēmaciātur | ēmaciāmur | ēmaciāminī | ēmaciantur | ||||||
| imperfect | ēmaciābar | ēmaciābāris, ēmaciābāre |
ēmaciābātur | ēmaciābāmur | ēmaciābāminī | ēmaciābantur | |||||||
| future | ēmaciābor | ēmaciāberis, ēmaciābere |
ēmaciābitur | ēmaciābimur | ēmaciābiminī | ēmaciābuntur | |||||||
| perfect | ēmaciātus + present active indicative of sum | ||||||||||||
| pluperfect | ēmaciātus + imperfect active indicative of sum | ||||||||||||
| future perfect | ēmaciātus + future active indicative of sum | ||||||||||||
| subjunctive | singular | plural | |||||||||||
| first | second | third | first | second | third | ||||||||
| active | present | ēmaciem | ēmaciēs | ēmaciet | ēmaciēmus | ēmaciētis | ēmacient | ||||||
| imperfect | ēmaciārem | ēmaciārēs | ēmaciāret | ēmaciārēmus | ēmaciārētis | ēmaciārent | |||||||
| perfect | ēmaciāverim | ēmaciāverīs | ēmaciāverit | ēmaciāverīmus | ēmaciāverītis | ēmaciāverint | |||||||
| pluperfect | ēmaciāvissem | ēmaciāvissēs | ēmaciāvisset | ēmaciāvissēmus | ēmaciāvissētis | ēmaciāvissent | |||||||
| passive | present | ēmacier | ēmaciēris, ēmaciēre |
ēmaciētur | ēmaciēmur | ēmaciēminī | ēmacientur | ||||||
| imperfect | ēmaciārer | ēmaciārēris, ēmaciārēre |
ēmaciārētur | ēmaciārēmur | ēmaciārēminī | ēmaciārentur | |||||||
| perfect | ēmaciātus + present active subjunctive of sum | ||||||||||||
| pluperfect | ēmaciātus + imperfect active subjunctive of sum | ||||||||||||
| imperative | singular | plural | |||||||||||
| first | second | third | first | second | third | ||||||||
| active | present | — | ēmaciā | — | — | ēmaciāte | — | ||||||
| future | — | ēmaciātō | ēmaciātō | — | ēmaciātōte | ēmaciantō | |||||||
| passive | present | — | ēmaciāre | — | — | ēmaciāminī | — | ||||||
| future | — | ēmaciātor | ēmaciātor | — | — | ēmaciantor | |||||||
| non-finite forms | infinitive | participle | |||||||||||
| active | passive | active | passive | ||||||||||
| present | ēmaciāre | ēmaciārī | ēmaciāns | — | |||||||||
| future | ēmaciātūrum esse | ēmaciātum īrī | ēmaciātūrus | ēmaciandus | |||||||||
| perfect | ēmaciāvisse | ēmaciātum esse | — | ēmaciātus | |||||||||
| future perfect | — | ēmaciātum fore | — | — | |||||||||
| perfect potential | ēmaciātūrum fuisse | — | — | — | |||||||||
| verbal nouns | gerund | supine | |||||||||||
| genitive | dative | accusative | ablative | accusative | ablative | ||||||||
| ēmaciandī | ēmaciandō | ēmaciandum | ēmaciandō | ēmaciātum | ēmaciātū | ||||||||
Descendants
References
- emacio in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
- emacio in Georges, Karl Ernst, Georges, Heinrich (1913–1918) Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch, 8th edition, volume 1, Hahnsche Buchhandlung
- “emacio”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press