emanatio
Latin
Etymology
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [eː.maːˈnaː.ti.oː]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [e.maˈnat̪.t̪͡s̪i.o]
Noun
ēmānātiō f (genitive ēmānātiōnis); third declension
Declension
Third-declension noun.
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | ēmānātiō | ēmānātiōnēs |
| genitive | ēmānātiōnis | ēmānātiōnum |
| dative | ēmānātiōnī | ēmānātiōnibus |
| accusative | ēmānātiōnem | ēmānātiōnēs |
| ablative | ēmānātiōne | ēmānātiōnibus |
| vocative | ēmānātiō | ēmānātiōnēs |
Descendants
- French: émanation
- Italian: emanazione
- Portuguese: emanação
- Spanish: emanación
- ⇒ Bulgarian: емана́ция (emanácija)
- ⇒ English: emanation
- → Russian: эмана́ция (emanácija)
References
- “emanatio”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- emanatio in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.