embere
See also: emberé
Hungarian
Etymology
ember + -e (“his/her/its”, possessive suffix)
Pronunciation
- IPA(key): [ˈɛmbɛrɛ]
- Hyphenation: em‧be‧re
Noun
embere
- third-person singular single-possession possessive of ember
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | embere | — |
| accusative | emberét | — |
| dative | emberének | — |
| instrumental | emberével | — |
| causal-final | emberéért | — |
| translative | emberévé | — |
| terminative | emberéig | — |
| essive-formal | embereként | — |
| essive-modal | emberéül | — |
| inessive | emberében | — |
| superessive | emberén | — |
| adessive | emberénél | — |
| illative | emberébe | — |
| sublative | emberére | — |
| allative | emberéhez | — |
| elative | emberéből | — |
| delative | emberéről | — |
| ablative | emberétől | — |
| non-attributive possessive – singular |
emberéé | — |
| non-attributive possessive – plural |
emberééi | — |