emelt
Dutch
Etymology
From Proto-West Germanic *āmā (“larva”).
Pronunciation
- IPA(key): /ˈeːmɛlt/
Audio: (file) - Hyphenation: emelt
Noun
emelt f (plural emelten)
Hypernyms
Hungarian
Etymology
emel (“to raise”) + -t (past-tense and past-participle suffix)
Pronunciation
- IPA(key): [ˈɛmɛlt]
- Hyphenation: emelt
Verb
emelt
- third-person singular indicative past indefinite of emel
Participle
emelt
- past participle of emel
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | emelt | emeltek |
| accusative | emeltet | emelteket |
| dative | emeltnek | emelteknek |
| instrumental | emelttel | emeltekkel |
| causal-final | emeltért | emeltekért |
| translative | emeltté | emeltekké |
| terminative | emeltig | emeltekig |
| essive-formal | emeltként | emeltekként |
| essive-modal | — | — |
| inessive | emeltben | emeltekben |
| superessive | emelten | emelteken |
| adessive | emeltnél | emelteknél |
| illative | emeltbe | emeltekbe |
| sublative | emeltre | emeltekre |
| allative | emelthez | emeltekhez |
| elative | emeltből | emeltekből |
| delative | emeltről | emeltekről |
| ablative | emelttől | emeltektől |
| non-attributive possessive – singular |
emelté | emelteké |
| non-attributive possessive – plural |
emeltéi | emeltekéi |