enmanuigar

Ido

Etymology

en- +‎ manuo (hand) +‎ -igar

Verb

enmanuigar (present tense enmanuigas, past tense enmanuigis, future tense enmanuigos, imperative enmanuigez, conditional enmanuigus)

  1. (transitive) to take in one's hand
  2. to bring or send something into someone else's possession

Conjugation

Conjugation of enmanuigar
present past future
infinitive enmanuigar enmanuigir enmanuigor
tense enmanuigas enmanuigis enmanuigos
conditional enmanuigus
imperative enmanuigez
adjective active participle enmanuiganta enmanuiginta enmanuigonta
adverbial active participle enmanuigante enmanuiginte enmanuigonte
nominal
active participle
singular enmanuiganto enmanuiginto enmanuigonto
plural enmanuiganti enmanuiginti enmanuigonti
adjective passive participle enmanuigata enmanuigita enmanuigota
adverbial passive participle enmanuigate enmanuigite enmanuigote
nominal
passive participle
singular enmanuigato enmanuigito enmanuigoto
plural enmanuigati enmanuigiti enmanuigoti