entbannen
Luxembourgish
Etymology
From Middle High German entbinden, from Old High German intbintan, from Proto-Germanic *andabindaną; equivalent to ent- + bannen. Cognate with German entbinden, Dutch ontbinden, English unbind.
Pronunciation
- IPA(key): /æntˈbanen/, [ændˈbɑnən]
Verb
entbannen (third-person singular present entbënnt, past participle entbonnen, auxiliary verb hunn)
Conjugation
| infinitive | entbannen | |
|---|---|---|
| participle | entbonnen | |
| auxiliary | hunn | |
| present indicative |
imperative | |
| 1st singular | entbannen | — |
| 2nd singular | entbënns | entbann |
| 3rd singular | entbënnt | — |
| 1st plural | entbannen | — |
| 2nd plural | entbannt | entbannt |
| 3rd plural | entbannen | — |
(n) or (nn) indicates the Eifeler Regel.