envicigi

Esperanto

Etymology

From en- (into, prefix) +‎ vico (row; progression; turn; sequence, noun) +‎ -igi (transitive verbal suffix).

Pronunciation

  • IPA(key): /enviˈt͡siɡi/
  • Rhymes: -iɡi
  • Hyphenation: en‧vi‧ci‧gi

Verb

envicigi (present envicigas, past envicigis, future envicigos, conditional envicigus, volitive envicigu)

  1. (transitive) to line up, to align, to arrange
    • 1917, C. Arenal, “Scenoj de la Milito”, in F. R. (trad.), editor, Hispana Esperantisto, number 7, page 4:
      La oficiro envicigas la soldatojn por disdoni egalparte la akvon.
      The officer lines up the soldiers to distribute the water equally.
    • 1932, Hans Christian Andersen, “En la lasta tago [On Judgement Day]”, in Zamenhofa, Ludoviko Lazaro, transl., Fabeloj [Fairy Tales]‎[1], volume 3, Parizo: Esperantista Centra Librejo, published 1932:
      [] la naturo estis kvazaŭ ĉirkaŭtranĉita, alligita kaj envicigita, malnaturigita, kiel en malnovamoda Franca ĝardeno; [].
      [] But nature was dumb, the trees were either close to, or at a distance from, each other, and they did not look real, but artificial, or like the ivy-covered wall of an old-fashioned French garden. [].
    • 1938, Sándor Szathmári, “Unua Parto: Gulivero inter la Hinoj: Kvara Ĉapitro [First Part: Gulliver among the Hins: Fourth Chapter]”, in Vojaĝo al Kazohinio [Journey to Kazohinia]‎[2], Paris: Sennacieca Asocio Tutmonda, published 1998:
      [] malgraŭ mi diplomo, ricevita de la oksforda universitato, mi estos, por mia honto, envicigita al iu malsupra lernejo.
      [] despite my degree, received from Oxford University, I will, to my shame, be lined up at some inferior school.

Conjugation

Conjugation of envicigi
present past future
singular plural singular plural singular plural
tense envicigas envicigis envicigos
active participle enviciganta envicigantaj enviciginta envicigintaj envicigonta envicigontaj
acc. envicigantan envicigantajn envicigintan envicigintajn envicigontan envicigontajn
passive participle envicigata envicigataj envicigita envicigitaj envicigota envicigotaj
acc. envicigatan envicigatajn envicigitan envicigitajn envicigotan envicigotajn
nominal active participle enviciganto envicigantoj enviciginto envicigintoj envicigonto envicigontoj
acc. enviciganton envicigantojn enviciginton envicigintojn envicigonton envicigontojn
nominal passive participle envicigato envicigatoj envicigito envicigitoj envicigoto envicigotoj
acc. envicigaton envicigatojn envicigiton envicigitojn envicigoton envicigotojn
adverbial active participle envicigante enviciginte envicigonte
adverbial passive participle envicigate envicigite envicigote
infinitive envicigi imperative envicigu conditional envicigus

References