envoltar
Catalan
Etymology
From envolt, past participle of Old Catalan envoldre (corresponding to Latin involūtus, perfect passive participle of involvō, involvere), or possibly from a Vulgar Latin *involtāre, for Latin involūtāre, frequentative of involvere. First attested in the 14th century.[1] Compare Occitan envoltar, Italian involtare.
Pronunciation
Verb
envoltar (first-person singular present envolto, first-person singular preterite envoltí, past participle envoltat); root stress: (Central, Valencia, Balearic) /ɔ/
- (transitive) to surround
Conjugation
Conjugation of envoltar (first conjugation)
Derived terms
Related terms
- envolt
- envolts
References
- ^ “envoltar”, in Gran Diccionari de la Llengua Catalana, Grup Enciclopèdia Catalana, 2025
Further reading
- “envoltar”, in Diccionari de la llengua catalana [Dictionary of the Catalan Language] (in Catalan), second edition, Institute of Catalan Studies [Catalan: Institut d'Estudis Catalans], April 2007
- “envoltar” in Diccionari normatiu valencià, Acadèmia Valenciana de la Llengua.
- “envoltar” in Diccionari català-valencià-balear, Antoni Maria Alcover and Francesc de Borja Moll, 1962.