esofag
See also: esòfag
Romanian
Etymology
Borrowed from French oesophage.
Noun
esofag n (plural esofage)
Declension
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | ||
| nominative-accusative | esofag | esofagul | esofage | esofagele | |
| genitive-dative | esofag | esofagului | esofage | esofagelor | |
| vocative | esofagule | esofagelor | |||