esopicesc
Romanian
Etymology
From esop + -icesc.
Adjective
esopicesc m or n (feminine singular esopicească, plural esopicești)
Declension
| singular | plural | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | neuter | feminine | masculine | neuter | feminine | |||
| nominative- accusative |
indefinite | esopicesc | esopicească | esopicești | esopicești | |||
| definite | esopicescul | esopiceasca | esopiceștii | esopiceștile | ||||
| genitive- dative |
indefinite | esopicesc | esopicești | esopicești | esopicești | |||
| definite | esopicescului | esopiceștii | esopiceștilor | esopiceștilor | ||||
References
- esopicesc in Academia Română, Micul dicționar academic, ediția a II-a, Bucharest: Univers Enciclopedic, 2010. →ISBN