| third-person possessor
|
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
evankelioineensa
|
evankelioineensa
|
| accusative
|
nom.
|
evankelioineensa
|
evankelioineensa
|
| gen.
|
evankelioineensa
|
| genitive
|
evankelioineensa
|
evankelioineidensa evankelioineittensa
|
| partitive
|
evankelioinuttaan evankelioinuttansa
|
evankelioineitaan evankelioineitansa
|
| inessive
|
evankelioineessaan evankelioineessansa
|
evankelioineissaan evankelioineissansa
|
| elative
|
evankelioineestaan evankelioineestansa
|
evankelioineistaan evankelioineistansa
|
| illative
|
evankelioineeseensa
|
evankelioineisiinsa evankelioineihinsa
|
| adessive
|
evankelioineellaan evankelioineellansa
|
evankelioineillaan evankelioineillansa
|
| ablative
|
evankelioineeltaan evankelioineeltansa
|
evankelioineiltaan evankelioineiltansa
|
| allative
|
evankelioineelleen evankelioineellensa
|
evankelioineilleen evankelioineillensa
|
| essive
|
evankelioineenaan evankelioineenansa
|
evankelioineinaan evankelioineinansa
|
| translative
|
evankelioineekseen evankelioineeksensa
|
evankelioineikseen evankelioineiksensa
|
| abessive
|
evankelioineettaan evankelioineettansa
|
evankelioineittaan evankelioineittansa
|
| instructive
|
—
|
—
|
| comitative
|
— |
evankelioineineen evankelioineinensa
|