excloure
Catalan
Etymology
Borrowed from Latin exclūdere; adapted to inherited cloure.
Pronunciation
Verb
excloure (first-person singular present excloc, first-person singular preterite excloguí, past participle exclòs); root stress: (Central, Valencia, Balearic) /ɔ/
- to exclude
Conjugation
Conjugation of excloure (second conjugation, irregular, with velar infix)
Related terms
Further reading
- “excloure”, in Diccionari de la llengua catalana [Dictionary of the Catalan Language] (in Catalan), second edition, Institute of Catalan Studies [Catalan: Institut d'Estudis Catalans], April 2007
- “excloure”, in Gran Diccionari de la Llengua Catalana, Grup Enciclopèdia Catalana, 2025.
- “excloure” in Diccionari normatiu valencià, Acadèmia Valenciana de la Llengua.
- “excloure” in Diccionari català-valencià-balear, Antoni Maria Alcover and Francesc de Borja Moll, 1962.