exhorresco
Latin
Etymology
From ex- + horrēscō (“to begin to bristle up or dread”).
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [ɛk.sɔrˈreːs.koː]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [eɡ.zorˈrɛs.ko]
Verb
exhorrēscō (present infinitive exhorrēscere, perfect active exhorruī); third conjugation, no supine stem
Conjugation
Conjugation of exhorrēscō (third conjugation, no supine stem)
| indicative | singular | plural | |||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | first | second | third | ||||||||
| active | present | exhorrēscō | exhorrēscis | exhorrēscit | exhorrēscimus | exhorrēscitis | exhorrēscunt | ||||||
| imperfect | exhorrēscēbam | exhorrēscēbās | exhorrēscēbat | exhorrēscēbāmus | exhorrēscēbātis | exhorrēscēbant | |||||||
| future | exhorrēscam | exhorrēscēs | exhorrēscet | exhorrēscēmus | exhorrēscētis | exhorrēscent | |||||||
| perfect | exhorruī | exhorruistī | exhorruit | exhorruimus | exhorruistis | exhorruērunt, exhorruēre | |||||||
| pluperfect | exhorrueram | exhorruerās | exhorruerat | exhorruerāmus | exhorruerātis | exhorruerant | |||||||
| future perfect | exhorruerō | exhorrueris | exhorruerit | exhorruerimus | exhorrueritis | exhorruerint | |||||||
| passive | present | exhorrēscor | exhorrēsceris, exhorrēscere |
exhorrēscitur | exhorrēscimur | exhorrēsciminī | exhorrēscuntur | ||||||
| imperfect | exhorrēscēbar | exhorrēscēbāris, exhorrēscēbāre |
exhorrēscēbātur | exhorrēscēbāmur | exhorrēscēbāminī | exhorrēscēbantur | |||||||
| future | exhorrēscar | exhorrēscēris, exhorrēscēre |
exhorrēscētur | exhorrēscēmur | exhorrēscēminī | exhorrēscentur | |||||||
| subjunctive | singular | plural | |||||||||||
| first | second | third | first | second | third | ||||||||
| active | present | exhorrēscam | exhorrēscās | exhorrēscat | exhorrēscāmus | exhorrēscātis | exhorrēscant | ||||||
| imperfect | exhorrēscerem | exhorrēscerēs | exhorrēsceret | exhorrēscerēmus | exhorrēscerētis | exhorrēscerent | |||||||
| perfect | exhorruerim | exhorruerīs | exhorruerit | exhorruerīmus | exhorruerītis | exhorruerint | |||||||
| pluperfect | exhorruissem | exhorruissēs | exhorruisset | exhorruissēmus | exhorruissētis | exhorruissent | |||||||
| passive | present | exhorrēscar | exhorrēscāris, exhorrēscāre |
exhorrēscātur | exhorrēscāmur | exhorrēscāminī | exhorrēscantur | ||||||
| imperfect | exhorrēscerer | exhorrēscerēris, exhorrēscerēre |
exhorrēscerētur | exhorrēscerēmur | exhorrēscerēminī | exhorrēscerentur | |||||||
| imperative | singular | plural | |||||||||||
| first | second | third | first | second | third | ||||||||
| active | present | — | exhorrēsce | — | — | exhorrēscite | — | ||||||
| future | — | exhorrēscitō | exhorrēscitō | — | exhorrēscitōte | exhorrēscuntō | |||||||
| passive | present | — | exhorrēscere | — | — | exhorrēsciminī | — | ||||||
| future | — | exhorrēscitor | exhorrēscitor | — | — | exhorrēscuntor | |||||||
| non-finite forms | infinitive | participle | |||||||||||
| active | passive | active | passive | ||||||||||
| present | exhorrēscere | exhorrēscī | exhorrēscēns | — | |||||||||
| future | — | — | — | exhorrēscendus, exhorrēscundus | |||||||||
| perfect | exhorruisse | — | — | — | |||||||||
| verbal nouns | gerund | supine | |||||||||||
| genitive | dative | accusative | ablative | accusative | ablative | ||||||||
| exhorrēscendī | exhorrēscendō | exhorrēscendum | exhorrēscendō | — | — | ||||||||
Synonyms
References
- “exhorresco”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “exhorresco”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- exhorresco in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.