exoriturus
Latin
Etymology
Future active participle of exorior.
Participle
exoritūrus (feminine exoritūra, neuter exoritūrum); first/second-declension participle
- about to appear
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | exoritūrus | exoritūra | exoritūrum | exoritūrī | exoritūrae | exoritūra | |
| genitive | exoritūrī | exoritūrae | exoritūrī | exoritūrōrum | exoritūrārum | exoritūrōrum | |
| dative | exoritūrō | exoritūrae | exoritūrō | exoritūrīs | |||
| accusative | exoritūrum | exoritūram | exoritūrum | exoritūrōs | exoritūrās | exoritūra | |
| ablative | exoritūrō | exoritūrā | exoritūrō | exoritūrīs | |||
| vocative | exoritūre | exoritūra | exoritūrum | exoritūrī | exoritūrae | exoritūra | |