exoticus
Latin
Etymology
From Ancient Greek ἐξωτικός (exōtikós).
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [ɛkˈsoː.tɪ.kʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [eɡˈzɔː.t̪i.kus]
Adjective
exōticus (feminine exōtica, neuter exōticum); first/second-declension adjective
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | exōticus | exōtica | exōticum | exōticī | exōticae | exōtica | |
| genitive | exōticī | exōticae | exōticī | exōticōrum | exōticārum | exōticōrum | |
| dative | exōticō | exōticae | exōticō | exōticīs | |||
| accusative | exōticum | exōticam | exōticum | exōticōs | exōticās | exōtica | |
| ablative | exōticō | exōticā | exōticō | exōticīs | |||
| vocative | exōtice | exōtica | exōticum | exōticī | exōticae | exōtica | |
Derived terms
Descendants
References
- “exoticus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- "exoticus", in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
- exoticus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.