expetibilis
Latin
Etymology
From expetō (“desire”) + -bilis (-able).
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [ɛk.spɛˈtɪ.bɪ.lɪs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [ek.speˈt̪iː.bi.lis]
Adjective
expetibilis (neuter expetibile); third-declension two-termination adjective
Declension
Third-declension two-termination adjective.
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| masc./fem. | neuter | masc./fem. | neuter | ||
| nominative | expetibilis | expetibile | expetibilēs | expetibilia | |
| genitive | expetibilis | expetibilium | |||
| dative | expetibilī | expetibilibus | |||
| accusative | expetibilem | expetibile | expetibilēs expetibilīs |
expetibilia | |
| ablative | expetibilī | expetibilibus | |||
| vocative | expetibilis | expetibile | expetibilēs | expetibilia | |
Related terms
References
- expetibilis in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.