expilatio
Latin
Etymology
Noun
expīlātiō f (genitive expīlātiōnis); third declension
Declension
Third-declension noun.
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | expīlātiō | expīlātiōnēs |
| genitive | expīlātiōnis | expīlātiōnum |
| dative | expīlātiōnī | expīlātiōnibus |
| accusative | expīlātiōnem | expīlātiōnēs |
| ablative | expīlātiōne | expīlātiōnibus |
| vocative | expīlātiō | expīlātiōnēs |
References
- “expilatio”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “expilatio”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- expilatio in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
- expilatio in Ramminger, Johann (16 July 2016 (last accessed)) Neulateinische Wortliste: Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700[1], pre-publication website, 2005-2016