extaz
Romanian
Etymology
Borrowed from French extase, from Ancient Greek ἔκστασις (ékstasis).
Noun
extaz n (plural extaze)
- ecstasy (intense pleasure)
Declension
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | ||
| nominative-accusative | extaz | extazul | extaze | extazele | |
| genitive-dative | extaz | extazului | extaze | extazelor | |
| vocative | extazule | extazelor | |||