extenuant
See also: exténuant
Latin
Verb
extenuant
- third-person plural present active indicative of extenuō
Romanian
Etymology
Borrowed from French exténuant.
Adjective
extenuant m or n (feminine singular extenuantă, masculine plural extenuanți, feminine and neuter plural extenuante)
Declension
| singular | plural | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | neuter | feminine | masculine | neuter | feminine | |||
| nominative- accusative |
indefinite | extenuant | extenuantă | extenuanți | extenuante | |||
| definite | extenuantul | extenuanta | extenuanții | extenuantele | ||||
| genitive- dative |
indefinite | extenuant | extenuante | extenuanți | extenuante | |||
| definite | extenuantului | extenuantei | extenuanților | extenuantelor | ||||