extractus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of extrahō.
Participle
extractus (feminine extracta, neuter extractum); first/second-declension participle
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | extractus | extracta | extractum | extractī | extractae | extracta | |
| genitive | extractī | extractae | extractī | extractōrum | extractārum | extractōrum | |
| dative | extractō | extractae | extractō | extractīs | |||
| accusative | extractum | extractam | extractum | extractōs | extractās | extracta | |
| ablative | extractō | extractā | extractō | extractīs | |||
| vocative | extracte | extracta | extractum | extractī | extractae | extracta | |
Derived terms
Descendants
- Aromanian: astraptu
- Catalan: extret, → extracte
- Friulian: estrat
- Italian: estratto
- Occitan: estrach
- Old French: estrait
- French: extrait
- Sicilian: strattu
- ⇒ Vulgar Latin: *extractiāre
- Italo-Dalmatian:
- Italian: stracciare
- Sicilian: strazzari
- Occitan: estraçar
- Venetan: strasar
- → Cimbrian: stratzan
- Italo-Dalmatian:
References
- “extractus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “extractus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- "extractus", in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
- extractus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.