extrarius
Latin
Etymology
From extrā.
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [ɛkˈstraː.ri.ʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [ekˈst̪raː.ri.us]
Adjective
extrārius (feminine extrāria, neuter extrārium); first/second-declension adjective
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | extrārius | extrāria | extrārium | extrāriī | extrāriae | extrāria | |
| genitive | extrāriī | extrāriae | extrāriī | extrāriōrum | extrāriārum | extrāriōrum | |
| dative | extrāriō | extrāriae | extrāriō | extrāriīs | |||
| accusative | extrārium | extrāriam | extrārium | extrāriōs | extrāriās | extrāria | |
| ablative | extrāriō | extrāriā | extrāriō | extrāriīs | |||
| vocative | extrārie | extrāria | extrārium | extrāriī | extrāriae | extrāria | |
References
- “extrarius”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “extrarius”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- "extrarius", in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
- extrarius in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
- extrarius in Ramminger, Johann (16 July 2016 (last accessed)) Neulateinische Wortliste: Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700[1], pre-publication website, 2005-2016