exuberatus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of exūberō

Participle

exūberātus (feminine exūberāta, neuter exūberātum); first/second-declension participle

  1. abounded

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative exūberātus exūberāta exūberātum exūberātī exūberātae exūberāta
genitive exūberātī exūberātae exūberātī exūberātōrum exūberātārum exūberātōrum
dative exūberātō exūberātae exūberātō exūberātīs
accusative exūberātum exūberātam exūberātum exūberātōs exūberātās exūberāta
ablative exūberātō exūberātā exūberātō exūberātīs
vocative exūberāte exūberāta exūberātum exūberātī exūberātae exūberāta

References