fáistine

Irish

Etymology

From Middle Irish fáistine, from Old Irish fáithsine.[1]

Noun

fáistine f (genitive singular fáistine, nominative plural fáistiní)

  1. (act of) prophesying; prophecy, soothsaying; divination

Declension

Declension of fáistine (fourth declension)
bare forms
singular plural
nominative fáistine fáistiní
vocative a fháistine a fháistiní
genitive fáistine fáistiní
dative fáistine fáistiní
forms with the definite article
singular plural
nominative an fháistine na fáistiní
genitive na fáistine na bhfáistiní
dative leis an bhfáistine
don fháistine 		leis na fáistiní

Derived terms

  • bean fáistine (“futurist”)
  • déan fáistine (“foretell”, verb)
  • fáistineach (“future”, adjective)
  • fáistineach m (“future (tense)”)
  • fáistineacht f (“fortune-telling”)
  • fáistinigh (“prophesy”, verb)
  • fear fáistine (“futurist”)
  • fios fáistine (“clairvoyance”)

Mutation

Mutated forms of fáistine
radical lenition eclipsis
fáistine fháistine bhfáistine

Note: Certain mutated forms of some words can never occur in standard Modern Irish.
All possible mutated forms are displayed for convenience.

References

  1. ^ Gregory Toner, Sharon Arbuthnot, Máire Ní Mhaonaigh, Marie-Luise Theuerkauf, Dagmar Wodtko, editors (2019), “fáitsine, fáithsine”, in eDIL: Electronic Dictionary of the Irish Language

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.