fúmer
Catalan
Etymology
Back-formation from fumut.
Pronunciation
Verb
fúmer (first-person singular present fumo, first-person singular preterite fumí, past participle fumut)
- euphemistic form of fotre
Conjugation
Conjugation of fúmer (second conjugation)
| infinitive | fúmer | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| gerund | fument | ||||||
| past participle | masculine | feminine | |||||
| singular | fumut | fumuda | |||||
| plural | fumuts | fumudes | |||||
| person | singular | plural | |||||
| first | second | third | first | second | third | ||
| indicative | jo | tu | ell/ella vostè |
nosaltres nós |
vosaltres vós |
ells/elles vostès | |
| present | fumo | fums | fum | fumem | fumeu | fumen | |
| imperfect | fumia | fumies | fumia | fumíem | fumíeu | fumien | |
| future | fumeré | fumeràs | fumerà | fumerem | fumereu | fumeran | |
| preterite | fumí | fumeres | fumé | fumérem | fuméreu | fumeren | |
| conditional | fumeria | fumeries | fumeria | fumeríem | fumeríeu | fumerien | |
| subjunctive | jo | tu | ell/ella vostè |
nosaltres nós |
vosaltres vós |
ells/elles vostès | |
| present | fumi | fumis | fumi | fumem | fumeu | fumin | |
| imperfect | fumés | fumessis | fumés | fuméssim | fuméssiu | fumessin | |
| imperative | — | tu | vostè | nosaltres | vosaltres vós |
vostès | |
| affirmative | — | fum | fumi | fumem | fumeu | fumin | |
| negative (no) | — | no fumis | no fumi | no fumem | no fumeu | no fumin | |
Further reading
- “fúmer” in Diccionari català-valencià-balear, Antoni Maria Alcover and Francesc de Borja Moll, 1962.
- “fúmer”, in Diccionari de la llengua catalana [Dictionary of the Catalan Language] (in Catalan), second edition, Institute of Catalan Studies [Catalan: Institut d'Estudis Catalans], April 2007
- “fúmer”, in Gran Diccionari de la Llengua Catalana, Grup Enciclopèdia Catalana, 2025