fakt

See also: Fakt

Azerbaijani

Etymology

Internationalism; Likely from Russian факт (fakt), ultimately from Latin factum.

Pronunciation

  • Audio:(file)

Noun

fakt (definite accusative faktı, plural faktlar)

  1. fact
    fakt budur ki[...] ― the fact is that...
    Faktlar yaman tərs şeydir. ― Facts are a terribly stubborn thing.

Declension

Declension of fakt
singular plural
nominative faktfaktlar
definite accusative faktıfaktları
dative faktafaktlara
locative faktdafaktlarda
ablative faktdanfaktlardan
definite genitive faktınfaktların
Possessive forms of fakt
nominative
singular plural
mənim (“my”) faktım faktlarım
sənin (“your”) faktın faktların
onun (“his/her/its”) faktı faktları
bizim (“our”) faktımız faktlarımız
sizin (“your”) faktınız faktlarınız
onların (“their”) faktı or faktları faktları
accusative
singular plural
mənim (“my”) faktımı faktlarımı
sənin (“your”) faktını faktlarını
onun (“his/her/its”) faktını faktlarını
bizim (“our”) faktımızı faktlarımızı
sizin (“your”) faktınızı faktlarınızı
onların (“their”) faktını or faktlarını faktlarını
dative
singular plural
mənim (“my”) faktıma faktlarıma
sənin (“your”) faktına faktlarına
onun (“his/her/its”) faktına faktlarına
bizim (“our”) faktımıza faktlarımıza
sizin (“your”) faktınıza faktlarınıza
onların (“their”) faktına or faktlarına faktlarına
locative
singular plural
mənim (“my”) faktımda faktlarımda
sənin (“your”) faktında faktlarında
onun (“his/her/its”) faktında faktlarında
bizim (“our”) faktımızda faktlarımızda
sizin (“your”) faktınızda faktlarınızda
onların (“their”) faktında or faktlarında faktlarında
ablative
singular plural
mənim (“my”) faktımdan faktlarımdan
sənin (“your”) faktından faktlarından
onun (“his/her/its”) faktından faktlarından
bizim (“our”) faktımızdan faktlarımızdan
sizin (“your”) faktınızdan faktlarınızdan
onların (“their”) faktından or faktlarından faktlarından
genitive
singular plural
mənim (“my”) faktımın faktlarımın
sənin (“your”) faktının faktlarının
onun (“his/her/its”) faktının faktlarının
bizim (“our”) faktımızın faktlarımızın
sizin (“your”) faktınızın faktlarınızın
onların (“their”) faktının or faktlarının faktlarının

Further reading

  • “fakt” in Obastan.com.

Czech

Alternative forms

Etymology

Derived from Latin factum.

Pronunciation

  • IPA(key): [ˈfakt]
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: fakt
  • Rhymes: -akt

Noun

fakt m inan

  1. fact
    Synonym: skutečnost
    Fakt jo? ― Really?; Seriously?

Declension

Declension of fakt (hard masculine inanimate)
singular plural
nominative fakt fakty
genitive faktu faktů
dative faktu faktům
accusative fakt fakty
vocative fakte fakty
locative faktu faktech
instrumental faktem fakty

A more commonly used form for Nominative, Accusative and Vocative plural is fakta. This is a remnant of an earlier duplicate form faktum of neuter gender. For this reason when the plural form fakta is used, it is grammatically treated as having neuter gender, not masculine gender.

Further reading

Kashubian

Etymology

Borrowed from Polish fakt.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈfakt/
  • Rhymes: -akt
  • Syllabification: fakt

Noun

fakt m inan

  1. fact (something which is real; something actual as opposed to invented)

Further reading

  • Jan Trepczyk (1994) “fakt”, in Słownik polsko-kaszubski (in Kashubian), volume 1, page 156
  • Eùgeniusz Gòłąbk (2011) “fakt”, in Słownik Polsko-Kaszubski / Słowôrz Pòlskò-Kaszëbsczi‎[2], volume 1, page 391

Polish

Etymology

Learned borrowing from Latin factum.[1][2][3] First attested in 1843.[4]

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈfakt/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -akt
  • Syllabification: fakt

Noun

fakt m inan (diminutive fakcik)

  1. (countable) fact (something which is real; something actual as opposed to invented)
  2. (uncountable) fact (something considered obvious by the speaker)

Declension

Declension of fakt
singular plural
nominative fakt fakty
genitive faktu faktów
dative faktowi faktom
accusative fakt fakty
instrumental faktem faktami
locative fakcie faktach
vocative fakcie fakty

Descendants

  • → Kashubian: fakt
  • → Silesian: fakt

Particle

fakt

  1. that's a fact; the fact is

Derived terms

adverbs
interjections
nouns
verbs
  • postawić przed faktem dokonanym pf, stawiać przed faktem dokonanym impf
  • uprzedzić fakty pf, uprzedzać fakty impf

Trivia

According to Słownik frekwencyjny polszczyzny współczesnej (1990), fakt is one of the most used words in Polish, appearing 42 times in scientific texts, 30 times in news, 70 times in essays, 22 times in fiction, and 10 times in plays, each out of a corpus of 100,000 words, totaling 174 times, making it the 330th most common word in a corpus of 500,000 words.[5]

References

  1. ^ Sławski, Franciszek (1958-1965) “fakt”, in Jan Safarewicz, Andrzej Siudut, editors, Słownik etymologiczny języka polskiego [Etymological dictionary of the Polish language] (in Polish), Kraków: Towarzystwo Miłośników Języka Polskiego
  2. ^ Stanisław Dubisz, editor (2003), “fakt”, in Uniwersalny słownik języka polskiego [Universal dictionary of the Polish language]‎[1] (in Polish), volumes 1-4, Warsaw: Wydawnictwo Naukowe PWN SA, →ISBN
  3. ^ Witold Doroszewski, editor (1958–1969), “fakt”, in Słownik języka polskiego (in Polish), Warszawa: PWN
  4. ^ Bańkowski, Andrzej (2000) “fakt”, in Etymologiczny słownik języka polskiego [Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish)
  5. ^ Ida Kurcz (1990) “fakt”, in Słownik frekwencyjny polszczyzny współczesnej [Frequency dictionary of the Polish language] (in Polish), volume 1, Kraków, Warszawa: Polska Akademia Nauk. Instytut Języka Polskiego, page 116

Further reading

Serbo-Croatian

Alternative forms

Etymology

From Latin factum.

Pronunciation

  • IPA(key): /fâkt/

Noun

fȁkt m inan (Cyrillic spelling фа̏кт)

  1. fact

Declension

Declension of fakt
singular plural
nominative fakt fakti
genitive fakta fakata / fakta
dative faktu faktima
accusative fakt fakte
vocative fakte fakti
locative faktu faktima
instrumental faktom faktima

References

  • “fakt”, in Hrvatski jezični portal [Croatian language portal] (in Serbo-Croatian), 2006–2025

Silesian

Etymology

Borrowed from German Fakt.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈfakt/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -akt
  • Syllabification: fakt

Noun

fakt m inan

  1. fact (something which is real; something actual as opposed to invented)

Declension

Declension of fakt
singular plural
nominative fakt fakty
genitive faktu faktōw
dative faktowi faktōm
accusative fakt fakty
instrumental faktym faktami/faktōma
locative fakcie faktach
vocative fakcie fakty

Further reading

Slovak

Etymology

Derived from Latin factum.

Pronunciation

  • IPA(key): [fakt]

Noun

fakt m inan (relational adjective faktový, diminutive faktík)

  1. fact

Declension

Declension of fakt
(pattern dub)
singularplural
nominativefaktfakty
genitivefaktufaktov
dativefaktufaktom
accusativefaktfakty
locativefaktefaktoch
instrumentalfaktomfaktmi,
faktami

Further reading

  • “fakt”, in Slovníkový portál Jazykovedného ústavu Ľ. Štúra SAV [Dictionary portal of the Ľ. Štúr Institute of Linguistics, Slovak Academy of Science] (in Slovak), https://slovnik.juls.savba.sk, 2003–2025
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.