falka

From fal +‎ -ka. Originally meant "piece, part".

• IPA^(key): [ˈfɒlkɒ]
• Hyphenation: fal‧ka
• Rhymes: -kɒ

falka (plural falkák)

1. pack (of dogs, wolves)
2. flock (of sheep, birds)
3. herd (of pigs)
4. pride (of lions)

• (collective terms for animals) csapat and sereg (generic), csorda, csürhe, falka, gulya, horda, konda, ménes, nyáj, raj

• falka in Géza Bárczi, László Országh, et al., editors, A magyar nyelv értelmező szótára [The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language] (ÉrtSz.), Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN.

• (Lesser Poland):
  • (Goral):
    • (Żywiec) IPA^(key): /ˈfal.ka/

falka f

1. (Żywiec) alternative form of fajka

• Leon Rzeszowski (1891) “falka”, in “Spis wyrazów ludowych z okolic Żywca”, in Sprawozdania Komisyi Językowej Akademii Umiejętności, volume 4, Krakow: Drukarnia Uniwersytetu Jagiellońskiego, page 355

falka f (plural falki)

1. chin

Borrowed from German Falke.

• IPA^(key): /ˈfal.ka/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -alka
• Syllabification: fal‧ka

falka f

1. falcon (bird of prey of the genus Falco)

• Aleksandra Wencel (2023) “falka”, in Dykcjůnôrz ślų̊sko-polski, page 205

Possibly from Arabic فُلْك (fulk, “ship”).

This etymology is incomplete. You can help Wiktionary by elaborating on the origins of this term.

• Audio (Kenya):

  (file)

falka class IX (plural falka class X)

1. (nautical) hold (cargo area)