Dutch
Pronunciation
Noun
feite
- (archaic) dative singular of feit
Usage notes
German
Pronunciation
Verb
feite
- inflection of feien:
- first/third-person singular preterite
- first/third-person singular subjunctive II
Norwegian Bokmål
Adjective
feite
- definite singular of feit
- plural of feit
Norwegian Nynorsk
Adjective
feite
- definite singular of feit
- plural of feit