feitelijk

Dutch

Etymology

From feit +‎ -lijk.

Pronunciation

  • Audio:(file)

Adjective

feitelijk (comparative feitelijker, superlative feitelijkst)

  1. actual
  2. factual

Declension

Declension of feitelijk
uninflected feitelijk
inflected feitelijke
comparative feitelijker
positive comparative superlative
predicative/adverbial feitelijk feitelijker het feitelijkst
het feitelijkste
indefinite m./f. sing. feitelijke feitelijkere feitelijkste
n. sing. feitelijk feitelijker feitelijkste
plural feitelijke feitelijkere feitelijkste
definite feitelijke feitelijkere feitelijkste
partitive feitelijks feitelijkers —

Adverb

feitelijk

  1. in fact, de facto
  2. actually
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.