fernissa
Swedish
Etymology
Borrowed from French vernis, via Middle Low German.
Noun
fernissa c
Declension
| nominative | genitive | ||
|---|---|---|---|
| singular | indefinite | fernissa | fernissas |
| definite | fernissan | fernissans | |
| plural | indefinite | fernissor | fernissors |
| definite | fernissorna | fernissornas |
Verb
fernissa (present fernissar, preterite fernissade, supine fernissat, imperative fernissa)
- to varnish (apply varnish (to))
Conjugation
| active | passive | |||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | fernissa | fernissas | ||
| supine | fernissat | fernissats | ||
| imperative | fernissa | — | ||
| imper. plural1 | fernissen | — | ||
| present | past | present | past | |
| indicative | fernissar | fernissade | fernissas | fernissades |
| ind. plural1 | fernissa | fernissade | fernissas | fernissades |
| subjunctive2 | fernisse | fernissade | fernisses | fernissades |
| present participle | fernissande | |||
| past participle | fernissad | |||
1 Archaic. 2 Dated. See the appendix on Swedish verbs.