ffeindio

Welsh

Etymology

Borrowed from English find + -io.

Pronunciation

  • (North Wales, standard, colloquial) IPA(key): /ˈfei̯ndjɔ/
  • (South Wales, standard) IPA(key): /ˈfei̯ndjɔ/
    • (South Wales, colloquial) IPA(key): /ˈfei̯ndɔ/, /ˈfɪndjɔ/, /ˈfɪndɔ/

Verb

ffeindio (first-person singular present ffeindiaf, not mutable)

  1. (colloquial) to find

Conjugation

Conjugation (colloquial)
inflected
colloquial forms
singular plural
first second third first second third
future ffeindia i,
ffeindiaf i
ffeindi di ffeindith o/e/hi,
ffeindiff e/hi
ffeindiwn ni ffeindiwch chi ffeindian nhw
conditional ffeindiwn i,
ffeindswn i
ffeindiet ti,
ffeindset ti
ffeindiai fo/fe/hi,
ffeindsai fo/fe/hi
ffeindien ni,
ffeindsen ni
ffeindiech chi,
ffeindsech chi
ffeindien nhw,
ffeindsen nhw
preterite ffeindiais i,
ffeindies i
ffeindiaist ti,
ffeindiest ti
ffeindiodd o/e/hi ffeindion ni ffeindioch chi ffeindion nhw
imperative ffeindia ffeindiwch

Note: All other forms are periphrastic, as usual in colloquial Welsh.

References

  • R. J. Thomas, G. A. Bevan, P. J. Donovan, A. Hawke et al., editors (1950–present), “ffeindio”, in Geiriadur Prifysgol Cymru Online (in Welsh), University of Wales Centre for Advanced Welsh & Celtic Studies