ffieiddio

Welsh

Etymology

ffiaidd (abominable) +‎ -io.

Verb

ffieiddio (first-person singular present ffieiddiaf, not mutable)

  1. (transitive) loathe, despise, abhor

Conjugation

Conjugation (colloquial)
inflected
colloquial forms
singular plural
first second third first second third
future ffieiddia i,
ffieiddiaf i
ffieiddi di ffieiddith o/e/hi,
ffieiddiff e/hi
ffieiddiwn ni ffieiddiwch chi ffieiddian nhw
conditional ffieiddiwn i,
ffieiddswn i
ffieiddiet ti,
ffieiddset ti
ffieiddiai fo/fe/hi,
ffieiddsai fo/fe/hi
ffieiddien ni,
ffieiddsen ni
ffieiddiech chi,
ffieiddsech chi
ffieiddien nhw,
ffieiddsen nhw
preterite ffieiddiais i,
ffieiddies i
ffieiddiaist ti,
ffieiddiest ti
ffieiddiodd o/e/hi ffieiddion ni ffieiddioch chi ffieiddion nhw
imperative ffieiddia ffieiddiwch

Note: All other forms are periphrastic, as usual in colloquial Welsh.

Derived terms

  • ffieiddiad m (loathing)

Further reading

  • R. J. Thomas, G. A. Bevan, P. J. Donovan, A. Hawke et al., editors (1950–present), “ffieiddio”, in Geiriadur Prifysgol Cymru Online (in Welsh), University of Wales Centre for Advanced Welsh & Celtic Studies