fframio

Welsh

Etymology

From ffrâm (frame) +‎ -io (verb-forming suffix).

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈframjɔ/

Verb

fframio (first-person singular present fframiaf, not mutable)

  1. to frame

Conjugation

Conjugation (colloquial)
inflected
colloquial forms
singular plural
first second third first second third
future fframia i,
fframiaf i
fframi di fframith o/e/hi,
fframiff e/hi
fframiwn ni fframiwch chi fframian nhw
conditional fframiwn i,
fframswn i
fframiet ti,
fframset ti
fframiai fo/fe/hi,
fframsai fo/fe/hi
fframien ni,
fframsen ni
fframiech chi,
fframsech chi
fframien nhw,
fframsen nhw
preterite fframiais i,
fframies i
fframiaist ti,
fframiest ti
fframiodd o/e/hi fframion ni fframioch chi fframion nhw
imperative fframia fframiwch

Note: All other forms are periphrastic, as usual in colloquial Welsh.

Further reading

  • R. J. Thomas, G. A. Bevan, P. J. Donovan, A. Hawke et al., editors (1950–present), “fframio”, in Geiriadur Prifysgol Cymru Online (in Welsh), University of Wales Centre for Advanced Welsh & Celtic Studies