fierdmann
Old English
Etymology
From fierd (“army”) + mann (“person”)
Pronunciation
- IPA(key): /ˈfi͜yrd.mɑnn/, [ˈfi͜yrˠd.mɑn]
Noun
fierdmann m
Declension
Strong consonant stem:
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | fierdmann | fierdmenn |
| accusative | fierdmann | fierdmenn |
| genitive | fierdmannes | fierdmanna |
| dative | fierdmenn | fierdmannum |
Descendants
- English: fyrdman