fiffel
Swedish
Etymology
Deverbal from fiffla.
Noun
fiffel n
Declension
| nominative | genitive | ||
|---|---|---|---|
| singular | indefinite | fiffel | fiffels |
| definite | fifflet | fifflets | |
| plural | indefinite | — | — |
| definite | — | — |
Derived terms
- bokföringsfiffel
- fiffelaffär
- skattefiffel
Deverbal from fiffla.
fiffel n
| nominative | genitive | ||
|---|---|---|---|
| singular | indefinite | fiffel | fiffels |
| definite | fifflet | fifflets | |
| plural | indefinite | — | — |
| definite | — | — |