fiparoli

Esperanto

Etymology

From fi- +‎ paroli (“to speak”).

Pronunciation

  • IPA(key): /fipaˈroli/
  • Rhymes: -oli
  • Hyphenation: fi‧pa‧ro‧li

Verb

fiparoli (present fiparolas, past fiparolis, future fiparolos, conditional fiparolus, volitive fiparolu)

  1. to curse, cuss, swear

Conjugation

Conjugation of fiparoli
present past future
singular plural singular plural singular plural
tense fiparolas fiparolis fiparolos
active participle fiparolanta fiparolantaj fiparolinta fiparolintaj fiparolonta fiparolontaj
acc. fiparolantan fiparolantajn fiparolintan fiparolintajn fiparolontan fiparolontajn
passive participle fiparolata fiparolataj fiparolita fiparolitaj fiparolota fiparolotaj
acc. fiparolatan fiparolatajn fiparolitan fiparolitajn fiparolotan fiparolotajn
nominal active participle fiparolanto fiparolantoj fiparolinto fiparolintoj fiparolonto fiparolontoj
acc. fiparolanton fiparolantojn fiparolinton fiparolintojn fiparolonton fiparolontojn
nominal passive participle fiparolato fiparolatoj fiparolito fiparolitoj fiparoloto fiparolotoj
acc. fiparolaton fiparolatojn fiparoliton fiparolitojn fiparoloton fiparolotojn
adverbial active participle fiparolante fiparolinte fiparolonte
adverbial passive participle fiparolate fiparolite fiparolote
infinitive fiparoli imperative fiparolu conditional fiparolus
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.