fiscian
Old English
Alternative forms
Etymology
From Proto-Germanic *fiskōną. Equivalent to fisċ + -ian.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈfis.ki.ɑn/
Verb
fiscian
- to fish
- Mīn brōðor gǣþ oft ūt tō sǣ tō fiscienne.
- My brother often goes out to the sea to fish.
Conjugation
Conjugation of fiscian (weak, class 2)
| infinitive | fiscian | fiscienne |
|---|---|---|
| indicative mood | present tense | past tense |
| first person singular | fisciġe | fiscode |
| second person singular | fiscast | fiscodest |
| third person singular | fiscaþ | fiscode |
| plural | fisciaþ | fiscodon |
| subjunctive | present tense | past tense |
| singular | fisciġe | fiscode |
| plural | fisciġen | fiscoden |
| imperative | ||
| singular | fisca | |
| plural | fisciaþ | |
| participle | present | past |
| fisciende | (ġe)fiscod | |