fláning
Icelandic
Noun
fláning f (genitive singular fláningar, no plural)
Declension
| singular | ||
|---|---|---|
| indefinite | definite | |
| nominative | fláning | fláningin |
| accusative | fláningu | fláninguna |
| dative | fláningu | fláningunni |
| genitive | fláningar | fláningarinnar |
Further reading
- “fláning” in the Dictionary of Modern Icelandic (in Icelandic) and ISLEX (in the Nordic languages)