fläns
See also: flans
Swedish
Etymology
From English flange, based on Old French flangir (“bend”), influenced by French flanc (“side”).
Noun
fläns c
Declension
| nominative | genitive | ||
|---|---|---|---|
| singular | indefinite | fläns | fläns |
| definite | flänsen | flänsens | |
| plural | indefinite | flänsar | flänsars |
| definite | flänsarna | flänsarnas |
Related terms
References
- Prismas främmande ord (1984), →ISBN