flætta

Old Swedish

Alternative forms

  • flǣta

Etymology

From Old Norse flétta, from Proto-Germanic *flehtaną.

Verb

flǣtta

  1. to braid, to plait

Conjugation

Conjugation of flǣtta (weak)
present past
infinitive flǣtta
participle flǣttandi, -e flǣttaþer
active voice indicative subjunctive imperative indicative subjunctive
iæk flǣttar flǣtti, -e flǣttaþi, -e flǣttaþi, -e
þū flǣttar flǣtti, -e flǣtta flǣttaþi, -e flǣttaþi, -e
han flǣttar flǣtti, -e flǣttaþi, -e flǣttaþi, -e
vīr flǣttum, -om flǣttum, -om flǣttum, -om flǣttaþum, -om flǣttaþum, -om
īr flǣttin flǣttin flǣttin flǣttaþin flǣttaþin
þēr flǣtta flǣttin flǣttaþu, -o flǣttaþin
mediopassive voice indicative subjunctive imperative indicative subjunctive
iæk flǣttas flǣttis, -es flǣttaþis, -es flǣttaþis, -es
þū flǣttas flǣttis, -es flǣttaþis, -es flǣttaþis, -es
han flǣttas flǣttis, -es flǣttaþis, -es flǣttaþis, -es
vīr flǣttums, -oms flǣttums, -oms flǣttaþums, -oms flǣttaþums, -oms
īr flǣttins flǣttins flǣttaþins flǣttaþins
þēr flǣttas flǣttins flǣttaþus, -os flǣttaþins

Descendants

  • Swedish: fläta