flabba
Swedish
Etymology
Verb
flabba (present flabbar, preterite flabbade, supine flabbat, imperative flabba)
Conjugation
| active | passive | |||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | flabba | flabbas | ||
| supine | flabbat | flabbats | ||
| imperative | flabba | — | ||
| imper. plural1 | flabben | — | ||
| present | past | present | past | |
| indicative | flabbar | flabbade | flabbas | flabbades |
| ind. plural1 | flabba | flabbade | flabbas | flabbades |
| subjunctive2 | flabbe | flabbade | flabbes | flabbades |
| present participle | flabbande | |||
| past participle | — | |||
1 Archaic. 2 Dated. See the appendix on Swedish verbs.